6 гeниaльныx мыcлeй Apиcтoтeля, кoтopыe пpигoдятcя в coвpeмeннoй жизни

«Из двух зoл выбиpaй мeньшee»

Удивитeльнo, нo нe тoлькo этa мыcль, нo и мнoгиe дpугиe из выcкaзывaний Apиcтoтeля aктуaльны пo ceй дeнь. Дaвaйтe пpoйдeмcя пo caмым интepecным из них.

1. Coзидaниe вaжнee нaкoпитeльcтвa

Apиcтoтeль гoвopил, чтo нacтoящий cмыcл жизни нe в тoм, чтoбы зapaбoтaть кaк мoжнo бoльшe и пpиoбpecти ceбe дopoгиe вeщи. Cмыcл в тoм, чтoбы пoлучaть удoвoльcтвиe oт тoгo, чeм ты зaнимaeшьcя. Мы пpихoдив в миp для пoлучeния пoзитивнoгo oпытa, a тaкжe для coздaния чeгo-тo пoлeзнoгo для будущeгo пoкoлeния. Нe фaкт, чтo вaши дoмa, мaшины и квapтиpы, ocтaвлeнныe дeтям, пpинecут им peaльную пoльзу. Нaкoплeния мoгут иcчeзнуть в мгнoвeниe oкa. A вoт знaния, oпыт, oткpытия, мудpocть, любoвь, cчacтьe — этo имeeт кудa бoльшую цeннocть.

2.Нe дeлaй дoбpa, ecли ждeшь oтвeтнoй peaкции

Кaк чacтo нaм былo oбиднo, кoгдa мы пoмoгaли людям, a oни в oтвeт плaтили нaм нeблaгoдapнocтью. Этo пpoиcхoдилo тoлькo пoтoму, чтo мы питaли лoжныe oжидaния пo пoвoду дpугих людeй, мы нe дeлaли им дoбpo бecкopыcтнo. Пo мнeнию жe Apиcтoтeля, нacтoящee ДOБPO дeлaeтcя oт чиcтoгo cepдцa, c пoлнoй caмooтдaчeй и иcкpeнним жeлaниeм чeлoвeку caмoгo хopoшeгo.

«Вeликoдушнoгo чeлoвeкa oтличaeт тo, чтo oн нe ищeт выгoды для ceбя, нo c гoтoвнocтью дeлaeт дoбpo дpугим» — гoвopил филocoф. A зaтeм дoбaвлял, чтo

cмыcл жизни кaждoгo — CЛУЖИТЬ ЛЮДЯМ И ДEЛAТЬ ДOБPO.

3.Нe cидитe бeз дeлa

«Жизнь тpeбуeт движeний», — cпpaвeдливo зaмeчaл вeликий филocoф, имeя ввиду нe тoлькo духoвнoe paзвитиe, нo и paзвитиe физичecкoe. Ужe в дpeвнocти Apиcтoтeль знaл, чтo здopoвый дух и яcныe мыcли мoгут жить тoлькo в здopoвoм кpeпкoм тeлe.

4.Избaвьтecь oт нeгaтивa

Cчacтьe — этo нe пocтoянныe удoвoльcтвия, пpaздники и oтдых. Cчacтьe — этo oтcутcтвиe в жизни нeпpиятных людeй, cитуaций и мыcлeй. Вeдь дaжe caмыe бoгaтыe люди, кoтopым вce пoзвoлeнo, cтpaдaют дeпpeccиeй. Oтcюдa и apиcтoтeлeьвcкaя фopмулa cчacтья: избaвьтecь oт вceгo, чтo дeлaeт вac нecчacтным, coздaйтe cвoю идeaльную жизнь бeз нeгaтивa!

5.Мopaль вaжнee умa

Этoт aфopизм гoвopит o тoм, чтo пpoгpecc чeлoвeчecтвa зaключaeтcя нe тoлькo в пoлучeнии и нaкoплeнии знaний, a в улучшeнии cвoeй души, ecли хoтитe. Чeм бoльшe будeт в людях милocepдия, cocтpaдaния, эмпaтии, тeм цивилизoвaннee будeт oбщecтвo.

6.Paвняйcя нa лучших

Пoмoгaть cлaбым, кaк нac учили в шкoлe, кoнeчнo, хopoшo, oднaкo, ecли вы хoтитe пo-нacтoящeму дocтичь нeбывaлых вepшин в кapьepe или бизнece, бepитe пpимep c тeх, ктo лучшe вac. Нe нужнo oглядывaтьcя пo cтopoнaм и oпacaтьcя ocуждeния oкpужaющих, нe бoйтecь вызвaть зaвиcть или oбиду у близких, paвняйтecь нa тeх, ктo лучшe, умнee и уcпeшнee вac. Этo cкaзaл Apиcтoтeль.

Ну и в зaключeнии, нaпoмним eщe oдну мудpую мыcль Apиcтoтeля, кoтopый гoвopил, чтo нaшe пoвeдeниe фopмиpуeт нaш хapaктep. Этo знaчит, чтo мы вceгдa мoжeм чтo-тo измeнить в cвoeм пoвeдeнии и жизни.

Winemaking and its history

Winemaking is the whole process of getting wine from grapes, which starts with the selection of grapes and ends with the bottling of wine. The science of winemaking և grapes is called oenology. A person who is engaged in winemaking is called a winemaker.
There is primary և secondary winemaking.
The main process of primary winemaking is alcohol fermentation, when pure yeast culture (2-3%) is added to the hungry, the fermentation can also proceed with the natural yeast contained in grapes. Fermentation of grape hungry sugar produces ethyl alcohol, carbon dioxide, as well as secondary fermentation materials. For making dry wines, sweet is subjected to full fermentation, and for semi-sweet, strong և dessert wines, partial fermentation.

One of the most important conditions for the care of the wine after the fermentation is to keep the bowl full of wine. White table wine is made from white, pink, like red grapes, processed in a “white” way.

In the factory, the grapes are crushed by crushing-removing machines and turn into ashes. The latter is supplied to the flowers to disconnect the gravity from the crumbly crumb, then the clod is passed continuously with regular-action presses to disconnect the crumbly grapes from the crumb completely. Hunger is simplified by settling or decantation for 18-24 hours, simultaneously treated with bentonite and sulfur dioxide. Pure sugar culture is added to the exposed hunger. It is used only for gravity, strong wines, for pressed hunger, to get good table wines. When the fermentation, the release of carbon dioxide, is over, the wine is separated from the sediment, it turns out, it is filled by the containers. Table red wines are made from red or white grapes, the pigments of which are found in the skin cells of the fruit; the flesh of the fruit does not contain pigments. Hunger is fermented at the same time as the skin of the fetus. Due to the high temperature created during the fermentation process, the skin cells are destroyed, the dyes are starved and dissolved. It is facilitated by the alcohol formed during the fermentation process. After coloring, the sweet is separated from the solid materials. Red wine is also made by heat treatment of grapes. Sparkling wines (hard, dessert) are made from special grapes of high sugar content. The taste and aroma of these wines are conditioned by the grape variety and the technological peculiarity of making the wine. Semi-sweet wine can be obtained in two ways, by stopping the fermentation of high-sugar hunger after a certain period of time ․ By adding fermented աքար sugar-free wine to the usual unleavened bread or by mixing it with the concentrated wine grapes to blend. In the primary wineries they get white, dry, semi-dry, semi-sweet, strong և dessert wines, vacuum juice, grape juice. Basement warehouses or elevated buildings with normal air conditioning are more effective for the aging and storage of secondary winemaking wines. Wines are stored in oak barrels and pots, as well as in gilded containers.
Maturation is the processing carried out to obtain certain և stable types of wines, which is carried out in barrels, butters, airtight containers with the participation of oxygen in the air. Wines are aged in oxygen-free conditions in bottles. They get different wines by aging, it lasts from 1.5 to 3, for some wines – 4 years. Among the care and processing of wines are beheading, cross-breeding, simplification, blending, cooling, pasteurization (disinfection), etc. Stirring is done to make up for the lack of evaporated wine, to prevent vinegar, for which they use the same type of wine. Transplantation is the separation of the transparent part of the wine from the sediment – sugar (first conversion), adhesives, etc. First, the main exchange takes place after the fermentation is over, in the presence of air. Subsequent exchanges are made as needed. Due to the exchange, the wine is enriched with oxygen from the air, the quality, taste, bouquet and aroma improve. Wine is simplified by filtration and gluing. Due to the redox processes in the wine, some of its ingredients (dyes, proteins, tannins, pectins) become dependent, cause turbidity, and then settle. Wine’s bacteria sit. Filtered with diatomite, asbestos, membrane և other filters. Gluing is the processing of wine with adhesives (fish glue, gelatin, casein, egg white, milk, bentonite), which absorb the turbid particles, forming flakes, and settle, simplifying the wine. Excess iron from wine is removed with yellow blood salt and phytin. Gluing at the same time improves the taste and smell of wine, makes it harmonious.
Armenia is considered to be one of the oldest viticultural lands, where winemaking had developed significantly since the Urartian period (IX-VI centuries BC). During the excavations of Teishebain fortress, a wine warehouse was discovered, about 480 jars, with a total capacity of 37,000 dachs. More than 200 jars of about 1000 liters were found in about 10 warehouses excavated in Toprak-Kale of Haykaberd, Manazkert, Karmir Blur and Erebuni. ⁹ They were mainly in a covered vineyard, where the grapes were crushed with bare and clean feet. Most of the wine was stored in jars or barrels in the cellars next to the threshing floor, where it was further fermented, matured, and the aged wine was aged. Fermented sweet is called macar. The rest of the grapes (chanch, skin և stone) accumulated on the bottom of the grape was poured into separate containers, from which vodka was later distilled. In the first years of the establishment of Soviet rule in Armenia, the regions of industrial winemaking were the regions of Etchmiadzin, Ashtarak, Artashat and Ararat. Currently, winemaking has industrial significance in 14 regions of the republic.
In 2010-2011, during excavations in a cave near the village of Areni, archaeologists discovered clay vessels for crushing, fermenting and storing grapes, grape stones and cups, which means that they were engaged in winemaking in Armenia more than 6000 years ago.

Քաղաքացիական իրավունք

Իրավունքի հիմունքներ

 

Քաղաքացիական իրավունք, գույքային և անձնական ոչ գույքային հարաբերություններ կարգավորող իրավունք, որը կառուցվում է այդ հարաբերությունների մասնակիցների կամքի ինքնավարության և գույքային առանձնացվածության մեթոդի հիման վրա։

 

Քաղաքացիական իրավունքի աղբյուր են Սահմանադրությունը, քաղաքացիական օրենսգիրքը և այլ օրենքներն ու նորմատիվ այլ ակտերը։

 

Քաղաքացիական իրավունք է կոչվում իրավունքի այն ճյուղը, որը կարգավորում է որոշակի հասարակական հարաբերություններ։

 

Քաղաքացիական իրավունքը որպես իրավունքի ճյուղ

 

Քաղաքացիական իրավունքը՝ որպես իրավունքի ճյուղ, իրավական նորմերի հասկացություն է, որը կարգավորում է գույքային ինքուրույնություն ունեցող իրավահավասար սուբյեկտների կամահայտնությամբ առաջացող ապրանքադրման և տարաբնույթ գույքային հարաբերություններ, գույքային հարաբերությունների հետ կապված և դրանց հետ չկապված անձնական ոչ գույքային հարաբերություններ։ Գույքային և անձնական ոչ գույքային հարաբերություններն ընդգրկում են հասարակական հարաբերությունների մեծ շրջանակ։ Սակայն քաղաքացիական իրավունքը կարգավորում է այդ շրջանակի մի մասը միայն։

 

Քաղաքացիական օրենսդրություն

 

Քաղաքացիական օրենսդրությունը քաղաքացիական հարաբերությունների կարգավորումն ապահովող, համապարտադիր վարքագծի կանոններ սահմանող նորմատիվ ակտերի այն ամբողջությունն է, որը կազմում է իրավունքի հիմքը և կանխորոշում է նրա բնույթը։

 

Քաղաքացիական իրավունքի գիտություն

 

Քաղաքացիական իրավունքի գիտությունը իրավագիտության բաղկացուցիչ մաս է։ Քաղաքացիական իրավունքի գիտությունը որպես գիտական գործունեության առանձին ոլորտ, առաջացել է Հին Հռոմում։ Քաղաքացիական իրավունքի գիտությունը ուսումնասիրում է հասարակական հարաբերությունների քաղաքացիաիրավական կարգավորման օրինաչափությունները։ Քաղաքացիական իրավունքի գիտության ուսումնասիրման առարկան բացի քաղաքացիական իրավունքից հանդիսանում է նաև քաղաքացիական օրենսդրությունը, նրա կիրառման պրակտիկան, քաղաքացիական իրավունքով կարգավորվող հասարակական հարաբերությունները, այն ուսումնասիրում է ոչ միայն Հայաստանի քաղաքացիական իրավունքը, այլև արտասահմանյան, հատկապես ԱՊՀ երկրների քաղաքացիական իրավունքը և օրենսդրությունը։

 

 

Առաջադրանքներ 29.03

1. Լրացրու հետևյալ շրջասությունները։

 

Ծագող արևի երկիր — Ճապոնիա

Թորգոմա տան զավակ — հայ

ժողովուրդների բանտ — Ռուսաստան

ծաղիկների թագուհի — վարդ

թիկունքդ տեսնեմ — հեռացիր

պատմության հայր — Հերոդոտոս

Մորփեոսի գիրկը գնալ — քնել

 

2. Սյունակներից ընտրիր հոմանիշ բառերը ու գրիր կողք կողքի։

 

Խորշել գորովել ցնծալ

 

անէանալ սարսափել հրճվել

 

ուրախանալ երկյուղել փաղաքշել

 

զարհուրել զզվել չքանալ

 

փայփայել գարշել անհետանալ

 

3. Լեզու բառով կազմիր դարձվածքներ։

լեզուն կծել

լեզվի կապերն արձակել- անկաշկանդ

լեզվին տալ- անտեղի խոսել

լեզվի տակ մնալ- չկարողանալ պատասխանել

լեզվով խայթել- վիրավորել

լեզուն բացվել- երկար լռելուց հետո սկսել խոսել

լեզուն կարճ- համարձակություն չունեցող

լեզուն երկար- համարձակ խոսող

լեզվից ուժեղ, լեզու հանել, լեզու առնել, լեզվի կապերը քաշել

 

4. Սյունակներից 1-ական արմատ ու վերջածանց ընտրիր և կազմիր հինգ բարդածանցավոր բառ։

 

Ձի ցավ -արան

 

կապույտ խուց –յա

 

վեմ արշավ -ություն

 

բանտ աչք -իկ

 

գլուխ գիր -անք

 

Ձիարշավարան

կապուտաչյա

վիմագրությաուն

բանտախցիկ

Գլխացավանք

Ընդհանուր իրավասության դատարան

Հայաստանի դատական համակարգի առաջին օղակի դատարանները առաջին ատյանի Ընդհանուր իրավասության դատարաններն են, որտեղից սկսվում է դատական գործերի քննությունը․ Ընդհանուր իրավասության դատարանին են ենթակա բոլոր գործերը, բացառությամբ վարչական դատարանի ենթակայությանը վերապահված գործերի։ Ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանում քննությունը, որպես կանոն, իրականացվում է դատավարական օրենքով սահմանված պարզեցված ընթացակարգերով։

 

Քաղաքացիական բոլոր գործերն ընդդատյա են առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանին։ Ընդհանուր իրավասության դատարանի՝ գործն ըստ էության լուծող դատական ակտերն օրինական ուժի մեջ են մտնում հրապարակման պահից մեկ ամիս հետո։

 

Երբ դիմել դատարան

 

Դատարան պետք է դիմել բոլոր այն դեպքերում, երբ առկա է որևէ վեճ այլ անձի կամ կազմակերպության հետ, այն չի ենթադրում որևէ հանցանքի կատարում այդ անձի կամ կազմակերպության ղեկավարի կողմից, որը նախատեսված է քրեական օրենսգրքով։ Դատարան դիմելը վեճը լուծելու միակ օրինական տարբերակն է, եթե սպառվել են բանակցությունների միջոցով հարցը լուծելու հնարավորությունները։

 

Ով կարող է դիմել դատարան

 

Դատարան կարող է դիմել ցանկացած չափահաս և գործունակ անձ, եթե վեճը վերաբերում է անձամբ իրեն, կամ նա ներկայացնում է իր մերձավոր ազգականին։ Այլ դեպքերում դատարանում հանդես գալու իրավունք ունեն միայն փաստաբանները։ Ամեն դեպքում մինչև ինքնուրույն որևէ քայլ ձեռնարկելը ցանկալի է դիմել որևէ փաստաբանի կամ փաստաբանական գրասենյակի․ Սխալ գործողությունները կամ մարտավարությունը կարող է անդառալի հետևանքներ առաջացնել գործի համար։

 

Որ Ընդհանուր իրավասության դատարան դիմել

 

Ընդհանուր կանոնի համաձայն նախ պետք է պարզել պատասխանողի բնակության վայրը։ Հայցը հարուցվում է պատասխանողի բնակության (գտնվելու) վայրի դատարան։ Առկա են նաև բացառություններ, որոնք նախատեսված են օրենքով։

 

Վճռաբեկ դատարան

 

Վճռաբեկ դատարանի գործունեության նպատակն է ապահովել օրենքի միատեսակ կիրառությունը, ճիշտ մեկնաբանությունը և նպաստել իրավունքի զարգացմանը։ Վճռաբեկ դատարանը բողոքի հիման վրա օրենքով նախատեսված դեպքերում և կարգով վերանայում է վերաքննիչ և վարչական դատարանների դատական ակտերը։ Վճռաբեկ դատարանի ակտն օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից, վերջնական է և ենթակա չէ բողոքարկման։

 

Ներկայումս Վճռաբեկ դատարանը կազմված է դատարանի նախագահից, քրեական պալատից և քաղաքացիական և վարչական պալատից։ Քրեական պալատը կազմված է պալատի նախագահից և հինգ դատավորից, քաղաքացիական և վարչական պալատը՝ պալատի նախագահից և ինը դատավորից։

 

 

Упражнение 1.

Вставьте пропущенные буквы и объясните их правописание.

Шагнуть влево, справо обгоняет грузовик, уйти засветло , задолго до приказа, добраться затемнить , вытереть досуха , изредка интересоваться, начать заново , засидеться допоздна, вылизать дочисть, наскоро перекусить, надолго запомнить.

Упражнение 3.

Допишите наречия.

Запроситься , досыта, начистила , набело , затемно, насухо , искоса , надолго , дотемна, намертво, изредка, воедино, сызнова, добела , докрасна , сдуру, сгоряча, направление , слева Степь выжидающе молчала. В палисаднике стало свежие и пахучая Горячий билось сердце. Докладчик говорил слишком общем, Угрожающие надвигалась огромная лохматая туча. Ослепляющим сияло солнце. Учиться блестящие, Войскам становится невмочь . Двери открыты настежь . Он ушел прочие . Уснули далеко за полночей .

Упражнение 7.

Спишите, вставляя пропущенные буквы и раскрывая скобки.

  1. Братья (на )сколько не сомневались, что отец не будет шутить и сдержит свое слово (М.-С.). 2. Думать было (но)когда, уходить (на)куда (Б. П.). 3. Он (не )где не мог найти работы (Пауст.). 4. До этого случая Шамет слышал много солдатского вранья, но сам (не )когда не врал (Пауст.). 5. Только казакам (не )(от)куда взяться (Сер.). 6. (Н.-а.)сколько раз я замечал сверху, из сада, Анфису на берегу Быстрой Сосны (Пауст.). 7. Местность кругом была ровная, прятаться было (но)где (Б. П.). 8. В Головлеве он (не )(от)куда не встречал не только прямого отпора, но и даже малейшего косвенного ограничения (С.-Щ.). 9. Честно говоря, детские и юношеские годы (не )когда не обходятся без экзотики (Пауст.). 10. Где (но)когда все было пусто, голо, теперь младая роща разрослась (Н.).

Թարգմանություն

(Название отсутствует)
Юноша и три великана

Христианская притча

Однажды некий юноша услышал о загадочной чудесной траве, которая воскрешает мёртвых и пришёл с вопросом к старцу, который жил в лесном уединении и знал, где она растёт.

Выслушав юношу, старец сказал ему:

— Да, мне известно, где растёт эта трава, но её охраняют три злобных великана: первый — ростом с высокое дерево и очень проворный, второй — огромный, как гора, но неповоротливый, а третий головой достаёт до облаков, но он самый медлительный из всех. Знай, что они — твои убийцы. Ты должен сразиться с ними и победить их, иначе они убьют тебя, как и множество смельчаков, вступивших когда-то с ними в бой. Если ты сначала уничтожишь самого быстрого и изворотливого, тебе будет легче справиться с остальными.

— Как же мне победить их? — спросил юноша.

— Только презрением к смерти, — твёрдо ответил старец.

— Я не боюсь смерти, — сказал храбрец.

— Тогда слушай меня внимательно, — смотря юноше прямо в глаза, произнёс мудрец. — Есть лишь одно средство против страшных великанов, но оно доступно только смелому сердцу. Итак, запомни: первого великана ты можешь убить презрением к его замыслам, второго — презрением к его намерениям, а третьего — презрением к его обманчивым устрашающим миражам.

— Я понял смысл твоих наставлений и благодарю тебя! — воскликнул юноша, и полный отваги, отправился добывать чудесную траву. Успех сопутствовал ему, и он оживил всех людей, погубленных тремя злобными великанами.

 

Երիտասարդներն ու երեք հսկաները

Քրիստոնեական առակ

Մի անգամ մի երիտասարդ լսեց մի խորհրդավոր հրաշագործ խոտի մասին, որը հարություն է տալիս մահացածներին, և հարցով եկավ մի ծերունու, ով ապրում էր անտառային մենության մեջ և գիտեր, թե որտեղ է այն աճում:

Երիտասարդին լսելուց հետո ավագն ասաց նրան.

– Այո, ես գիտեմ, թե որտեղ է աճում այս խոտը, բայց նրան հսկում են երեք չար հսկաներ. առաջինը բարձրահասակ ծառի պես բարձր է և շատ արագաշարժ, երկրորդը հսկայական է, սարի պես, բայց անշնորհք, իսկ երրորդը հասնում է ամպերը գլխով, բայց նա ամենից դանդաղն է: Իմացիր, որ նրանք քո մարդասպաններն են։ Դուք պետք է կռվեք նրանց հետ և հաղթեք նրանց, այլապես նրանք կսպանեն ձեզ, ինչպես շատ կտրիճներ, ովքեր ժամանակին կռվել են նրանց հետ: Եթե ​​նախ հանեք ամենաարագը և արագաշարժը, ապա ձեզ համար ավելի հեշտ կլինի գործ ունենալ մնացածի հետ:

Ինչպե՞ս կարող եմ հաղթել նրանց: երիտասարդը հարցրեց.

«Միայն մահվան արհամարհանքով», – վճռական պատասխանեց ծերունին:

«Ես մահից չեմ վախենում», – ասաց քաջը:

«Ուրեմն ուշադիր լսիր ինձ», – ասաց իմաստունը՝ ուղիղ նայելով երիտասարդի աչքերին: – Կա միայն մեկ միջոց ահավոր հսկաների դեմ, բայց այն հասանելի է միայն քաջ սրտին. Այսպիսով, հիշեք. առաջին հսկային կարող եք սպանել արհամարհանքով իր ծրագրերի համար, երկրորդին՝ արհամարհելով իր մտադրությունները, իսկ երրորդին՝ արհամարհելով իր խաբուսիկ սարսափելի միրաժները:

«Ես հասկանում եմ ձեր հրահանգների իմաստը և շնորհակալ եմ»: – բացականչեց երիտասարդը և համարձակությամբ լցված գնաց հրաշալի խոտ բերելու։ Հաջողությունն ուղեկցեց նրան, և նա վերակենդանացրեց բոլոր այն մարդկանց, ովքեր ոչնչացվել էին երեք չար հսկաների կողմից:

Մոտիվացիա

Մոտիվացիա։ Մոտիվացիան արվեստ է, ինչով ղեկավարները առաջ են մղում աշխատակիցներին, այն ներքին գործոն է, որ խթանում, վարակում է ցանկալի էներգիայով, որը մարդկանց շարունակաբար պահում է հետաքրքրված աշխատանքով, պաշտոնով, առարկայով, և մարդը ջանք ու եռանդ է դնում նպատակին հասնելու համար։ Մոտիվացիան բխում է մոտիվ բառից, որը նշանակում է իդեան կարիք ունի էմոցիոնալ կամ օրգանիկ վիճակի, որը մարդուն առաջ է մղում գործողության։ Մոտիվացիայի մասին կան շատ տեսություններ, սա այն թեմաներից է, որ կարելի է գրել ու գրել, բայց երբ խոսում ենք ինչպես մոտիվացնել անձնակազմին կամ ինչպես բարձրացնել մոտիվացիան, ապա սա ամենացավոտ ու դժվար հարցերից մեկն է, որ միշտ հուզում է ղեկավարներին։ Ինչու՞։ Որովհետև մարդիկ տարբեր են, ամեն մեկն իր յուրահատկություններով, իսկ քանի որ մոտիվը մարդու ներսում է, ուստի անհրաժեշտ է ուսումնասիրել նրանց կարիքները, էմոցիաները, որպեսզի կարողանանք մոտիվացնել նրանց, իսկ սա բավականին բարդ է, հատկապես երբ խոսում ենք մեծ ընկերությունների մասին։

 

Հաճախ ընկերությունները ծախսում են հսկայական գումարներ անձնակազմին մոտիվացնելու համար, սակայն վերջում չեն ստանում այն արդյունքը, որ կանխատեսել էին ստանալ։ Այս երևույթը նորմալ է, ինչու՞, որովհետև հաճախ ընդհանուր մոտեցումը մոտիվացիայի բարձրացման տեսանկյունից այդքան էլ արդյունավետ չէ։ Այստեղ անհարկի չի լինի հիշել Մասլոուի պահանջմունքների բուրգը, որտեղ դասակարգված են մեր կարիքները՝ ֆիզիոլոգիական, անվտանգության, սիրո/պատկանելության, ինքնահարգանքի և ինքնաակտուալիզացիայի։ Հասկանալով մարդու պահանջմունքները՝ կարելի է կողմնորոշվել, թե արդյոք նյութական, թե ոչ նյութական միջոցներով կարելի է բերել մոտիվացված վիճակի։

 

Մոտիվացիան այն շարժիչ ուժն է, որ պոկում է մեզ մեր հարմարավետության գոտուց, որտեղ բավարարված են մեր բոլոր պահանջմունքները ու նետում նոր միջավայր, նոր հարթություն՝ բավարարելու նոր կարիքներ և հաճախ հանդիսանում է թռիչքի դրդապատճառ՝ թռիչք բուրգի մի գոտուց մյուսը։ Մոտիվացիան հսկայական դրական էներգիա է ծնում, որը և օգնում է հասնել նպատակին։ Դե, իսկ նպատակները մոտիվատորներ են։ Մարդիկ աշխատում են նպատակներին հասնելու համար և դրանց հասնելուց հետո բավարարված են լինում և մոտիվացված, քանի որ նպատակները մեր բավարարված կարիքներն են, այսպես ասված։ Նպատակ, ռազմավարություն, մոտիվացիա, գործողություն, արդյունք ու նորից մոտիվացիա։ Սա մի շղթա է, որ եթե մեզ ստացվի ճիշտ կառավարել, ապա հաջողությունը չի սպասեցնի։

Ներքին մոտիվացիա

 

Ներքին մոտիվացիայի դեպքում անհատի խրախուսման ազդակները/շարժառիթները բխում են ներսից, կապված են իր սեփական հետաքրքրությունների և ցանկությունների հետ:

 

Մոտիվացիան բարձրացնող գործոններից են մարտահրավերը, հետաքրքրությունները, հսկողությունը, համագործակցությունը, մրցակցությունը և այլն։

 

Արտաքին մոտիվացիա

 

Արտաքին մոտիվացիայի դեպքում անհատի խրախուսման ազդակները (շարժառիթները) գալիս են արտաքին աշխարհից, աշխատանքը կատարվում է ակնկալիքով, որ լինելու է սպասված պարգևատրումը՝ նյութական կամ ոչ նյութական (գումար, պատվոգիր, մրցանակ, գովաբանում, լավագույն աշխատողի ճանաչում և այլն):

 

 

 

 

Փաստաբանություն

Փաստաբանություն. մասնագիտական միավորում, որի նպատակը քաղաքական, տնտեսական և սոցիալական համակարգերի ու մարմինների որոշումների վրա ազդեցություն ունենալն է։ Փաստաբանության անմիջական խնդիրն անձին իրավաբանական օգնություն ցույց տալն է։ Փաստաբանությունը իրավապաշտպան գործունեություն իրականացնող սոցիալ-հանրային ինստիտուտ է, որի խնդիրներն են ֆիզիկական և իրավաբանական անձանց օգնություն ցույց տալը, նրանց իրավունքներն ու ազատություններն օրենքով չարգելված միջոցներով պաշտպանելը, ինչպես նաև արդարադատության իրականացմանը նպաստելը։ Փաստաբանն այն անձն է, ով փաստաբանական ծառայություն է մատուցում նրանց, ովքեր ունեն դրա կարիքը։

Փաստաբանության ծագումը

Փաստաբանությունը դասվում է հնագույն իրավական ինստիտուտների շարքին։ Փաստաբանությունը ծագել է դեռևս Հին Հռոմում ու Հին Հունաստանում։ Տերմինը ծագել է լատիներեն advocare կամ advocatus արմատից, որը նշանակում է կոչված կամ կանչված։ Ժամանակի ընթացքում աշխարհում տարածվեց ու զարգացավ այն գաղափարը, որ մարդը կարող է իր իրավունքները պաշտպանել մեկ ուրիշի միջոցով։ Հին Հունաստանում տարածված չէր փաստաբանների` դատարանում ելույթ ունենալը։ Սովորաբար անձը դիմում էր ժամանակի հայտնի հռետորներից կամ գրողներից որևէ մեկին, վերջինս պատրաստում էր այն ճառը, որ դատավարության կողմ հանդիսացող անձը պիտի կարդար դատարանում` ինքն իրեն պաշտպանելու համար։

Փաստաբանությունն ավելի տարածված էր Հին Հռոմում։ Սկզբնական շրջանում հանրապետական Հռոմում փաստաբան էին կոչվում դատավարության կողմ հանդիսացող անձի հարազատներին կամ բարեկամներին, ում նա խնդրում էր իրեն ուղեկցել դատարան։ Կայսրության շրջանում արդեն այդ տերմինով սկսեցին կոչել դատական պաշտպաններին։ Այստեղ արդեն փաստաբանները դատարանում ելույթ էին ունենում` իրենց պաշտպանյալի իրավունքները պաշտպանելու համար։ Այս ժամանակաշրջանում առաջացան նաև, այսպես կոչված, բարձրակարգ փաստաբանները` patronus causarum, կամ պարզապես patron-ները։ Այս ժամանակ փաստաբաններն իրենց ծառայությունների դիմաց վարձատրություն չէին ստանում։ Նույնիսկ ընդունվել էր Կիրկիան օրենքը, որով արգելվում էր փաստաբանին վարձատրություն ստանալ իր ծառայության դիմաց։ Կայսրության ժամանակաշրջանում այս օրենքը դադարեց գործել, ու փաստաբանները իրենց ծառայության դիմաց ստանում էին փոխհատուցում։ Արդեն այս ժամանակ փաստաբանի մասնագիտությունը դարձավ շատ եկամտաբեր։

Անգլիայում փաստաբանության ինստիտուտը ծագում է այն ժամանակներից, երբ մեղադրյալն իրավունք ուներ իր ընկերներին տանել դատարան ու նրանց հետ խորհրդակցել դատի ժամանակ։ Ընկերները նաև իրավունք ունեին դատարանում ելույթ ունենալու նրա փոխարեն։ Այսպես, փաստաբանության առաջացումը պայմանավորված էր հասարակության զարգացմամբ ու պահանջմունքներով։ Իրավունքի ձևավորման, հասարակության իրավաբանական զարգացման սկզբնական փուլում դատավարության կողմերը հնարավորություն են ունեցել անձամբ վարելու իրենց գործերը, քանի որ իրավական նորմերը, լինելով պարզ ու հասարակ, կարող էին ընկալվել յուրաքանչյուրի կողմից։ Սակայն հասարակական հարաբերությունների զարգացման հետ մեկտեղ իրավական նորմերն էլ են դառնում բարդ ու բազմաբնույթ, դրանց իմացությունն ու կիրառումը դժվարանում է հասարակության անդամների մեծ մասի համար։ Սկսում է զգացվել սոցիալական այնպիսի մի խմբի անհրաժեշտությունը, որը կզբաղվեր օրենքների ուսումնասիրությամբ ու իրավաբանական օգնություն ցույց կտար դրա կարիքն ունեցող անձանց։

Փաստաբանության նպատակները

Փաստաբանությունն իր բոլոր ձևերով կոչված է հավաստիացնելու, որ անձինք, հատկապես նրանք, ում իրավունքները ոտնահարվել են, կարող են.

  • իրենց ձայնը լսելի դարձնել այն հարցերով, որոնք կարևոր են իրենց համար,
  • պաշտպանել ու ապահովել իրենց իրավունքները
  • ունենալ ու դրսևորել իրենց կարծիքն ու տեսակետը, հատկապես այն ժամանակ, երբ իրենց կյանքին վերաբերող որոշումներ են ընդունվում,

Փաստաբանությունը գործընթաց է, որն աջակցում է մարդկանց ու հնարավորություն տալիս.

  • արտահայտել իրենց տեսակետները,
  • ստանալ տեղեկատվություն ու ծառայություն,
  • պաշտպանել ու զարգացնել իրենց իրավունքներն ու պարտականությունները,
  • ունենալ ընտրության հնարավորություն։

Փաստաբանի մասնակցությունը քրեական, քաղաքացիական, վարչական և սահմանադրական դատավարություններին արդարադատության իրականացման կարևոր և անհրաժեշտ պայման է։ Փաստաբանական գործունեությամբ անձի իրավունքների ու ազատությունների պաշտպանությունը չի հակադրվում պետության և նրա մարմինների շահերին ու խնդիրներին։ Փաստաբանին չի կարելի նույնացնել իր վստահորդի կամ նրա գործերի հետ, օրենքի վրա հիմնված նրա գործունեությունը չի կարող հակասել պետության կամ հասարակության շահերին, օրինակ` սպանություն կատարելու մեջ մեղադրվող անձի պաշտպանությունը չի վերածվում հանցագործության պաշտպանության կամ արդարացման։

Փաստաբանության կազմակերպման և գործունեության սկզբունքները

Օրինապահության սկզբունքը ենթադրում է, որ փաստաբանը պարտավոր է գործել օրենքով չարգելված միջոցներով ու եղանակներով, հարգել ու չոտնահարել այն անձանց` օրենքով պաշտպանվող իրավունքներն ու շահերը։ Փաստաբանության կազմակերպման և գործունեության հիմքում ընկած է անկախության սկզբունքը։ Փաստաբանն իր գործունեությունն իրականացնելիս անկախ է, ղեկավարվում է միայն Սահմանադրությամբ և օրենքներով,փաստաբանի վարքագծի կանոնագրքով և փաստաբանների պալատի կանոնադրությամբ։ Փաստաբանությունն ինքնակառավարվող ինստիտուտ է, այսինքն` փաստաբանների միավորման կազմակերպմանն ու գործունեությանը վերաբերող բոլոր կարևոր հարցերը փաստաբաններն ինքնուրույն են լուծում։ Փաստաբանության ժողովրդավարական բնույթը դրսևորվում է փաստաբանների իրավահավասարության սկզբունքում, ըստ որի` բոլոր փաստաբաններն ունեն հավասար իրավունքներ ու պարտականություններ։

Краткое содержание Достоевский Белые ночи

Произведения Фёдора Михайловича Достоевского «Белые ночи» повествует о молодом двадцатишестилетнем мужчине. Он живёт в Петербурге, работает мелким чиновником, живёт в крохотной комнатке с зелёными обоями. Часто герой гуляет по Петербургским улочкам, размышляя о чём-то своём.Однажды, возвращаясь домой с прогулки уже ночью, главный герой встречает девушку. Она плачет. Главный герой, испытывая сочувствие, решается подойти к незнакомке, но та в испуге убегает. Но к хорошенькой девушке пытается приставать какой-то нетрезвый мужчина. Главный герой выручает незнакомку, отпугнув пьяного. Между спасителем и девушкой завязывается разговор. Мечтатель просит девушку прийти и завтра, на что незнакомка отвечает согласием.Во вторую ночь главный герой опять встречается с прекрасной девушкой. Её зовут Настя. Чтобы познакомиться поближе, герои рассказывают свои истории друг другу. Главный герой описывает свою бедную жизнь и рассказывая, что он — мечтатель. Он признаётся, что часто уходит в свой мир, где возможно абсолютно всё. Оказывается, Настенька такой же мечтатель. Она сирота и живёт со слепой бабушкой. В скучные вечера, которые она проводит со старушкой, девушка мечтает об иной жизни. Как-то раз в комнату, которую бабушка сдаёт, заселился молодой человек приятной внешности. Он был вежлив как с девушкой, так и с бабулей, делился книгами с юной соседкой и даже водил обеих в театр. Когда молодой человек объявил, что уезжает, девушка призналась ему в любви. Мужчина пообещал, что как только он вернётся в город, он сделает Настеньку своей женой.Прошло уже три дня, как мужчина вернулся в Петербург, но вестей от него нет. Именно из-за этого девушка плакала день назад. Главный герой из сочувствия предлагает Насте свою помощь. Главный герой передаёт через общих знакомых письмо для молодого человека. Главный герой подавлен, так как и сам успел влюбиться в хорошенькую девушку. Когда Настя опять встречается с мечтателем, она размышляет о будущем, строит планы на жизнь. Она сетует, что не отдала своё сердце такому, как главный герой.На следующий день Настенька совсем расстроилась: ни одного письма от возлюбленного. Она отказывается от него, предлагая главному герою свою любовь. Они начинают уже мечтать о совместной жизни, как вдруг тот самый молодой человек появляется на улице. Настенька бросает утешителя и бросается на руки к возлюбленному. На следующее утро главный герой получает письмо с новостью: Настенька выходит замуж за возлюбленного.Фёдор Михайлович Достоевский доказывает читателю, что несбывшиеся мечты ранят в первую очередь самого человека.Во вторую ночь главный герой опять встречается с прекрасной девушкой. Её зовут Настя. Чтобы познакомиться поближе, герои рассказывают свои истории друг другу. Главный герой описывает свою бедную жизнь и рассказывая, что он — мечтатель. Он признаётся, что часто уходит в свой мир, где возможно абсолютно всё. Оказывается, Настенька такой же мечтатель. Она сирота и живёт со слепой бабушкой. В скучные вечера, которые она проводит со старушкой, девушка мечтает об иной жизни. Как-то раз в комнату, которую бабушка сдаёт, заселился молодой человек приятной внешности. Он был вежлив как с девушкой, так и с бабулей, делился книгами с юной соседкой и даже водил обеих в театр. Когда молодой человек объявил, что уезжает, девушка призналась ему в любви. Мужчина пообещал, что как только он вернётся в город, он сделает Настеньку своей женой.Прошло уже три дня, как мужчина вернулся в Петербург, но вестей от него нет. Именно из-за этого девушка плакала день назад. Главный герой из сочувствия предлагает Насте свою помощь. Главный герой передаёт через общих знакомых письмо для молодого человека. Главный герой подавлен, так как и сам успел влюбиться в хорошенькую девушку. Когда Настя опять встречается с мечтателем, она размышляет о будущем, строит планы на жизнь. Она сетует, что не отдала своё сердце такому, как главный герой.На следующий день Настенька совсем расстроилась: ни одного письма от возлюбленного. Она отказывается от него, предлагая главному герою свою любовь. Они начинают уже мечтать о совместной жизни, как вдруг тот самый молодой человек появляется на улице. Настенька бросает утешителя и бросается на руки к возлюбленному. На следующее утро главный герой получает письмо с новостью: Настенька выходит замуж за возлюбленного.Фёдор Михайлович Достоевский доказывает читателю, что несбывшиеся мечты ранят в первую очередь самого человека